نام انگلیسی : Golden Eagle نام فرانسوی : Aigle royal نام علمی (لاتین) : Aquila chrysaetos         چطور پیدایش کنیم :     75 تا 83 ساتی متر ؛ نشانه‌های تشخیص عقاب طلایی عبارت است از جثه بزرگ ، بالبازروی و بالباز اوج‌گیری باشکوه و توام بال زدن‌های گاهگاه ، شاهپرهای نخستین گسترده بالا برگشته ، دم پهن و نسبتا چهارگوش . پروبال پرنده نابالغ یکدست تیره‌رنگ است و در ناحیه سر ، پس گردن و پوشپرهای ثانوی بال جلای طلایی دارد.پرنده نابالغ در قاعده شاهپرهای نخستین و ثانوی ، سفیدی آشکاری دارد ، دمش نیز سفید است و همراه با نوار انتهایی پهن و تیره است که با افزایش سن از سفیدی آن کاسته می شود . عقاب طلایی در مناطق کوهستانی به شکار می پردازد و از ارتفاع خیلی کم به طعمه حمله می کند ، در هنگام بالباز اوج‌گیری بالها را به شکل ( V ) و کاملا به جلو نگهمیدارد .هنگام پرواز در مقایسه با نابالغ عقاب دریایی دم سفید ، دم درازتر و چهارگوش‌تری دارد ، ولی بالهایش کمتر از پرنده مزبور مستطیل شکل می باشد و وقتی نشسته است به وسیله جثه کوچکتر و در فاصله نزدیک از روی منقار کوچک‌تر و پاهی پردارش از آن تشخیص داده می شود ، تنوع رنگ پروبال در پرنده نابالغ ممکن است باعث شود که آن را با عقاب شاهی ، تالابی ، جنگلی و دشتی اشتباه کنیم . در حال بالباز اوج‌گیری ، سر جلو آمده و دم پهن این پرنده از اشتباه شدن آن با سارگپه جلوگیری می کند ، به گفته جمشید منصوری "متخصص پرندگان ایران " این پرنده جزو پرندگان مهاجر ایران است و خیلى کم به صورت بومى یا تولیدمثل کننده دیده مى شود. تولید مثلش هم بیشتر در کوهستان هاى مناطق شمال کشور مانند کردستان یا ارسباران صورت مى گیرد.هنگامى که جوجه ها از تخم بیرون مى آیند چشم هایشان بسته و ناتوانند. والدین باید تا چند روز از آنها مراقبت کنند تا چشم هایشان باز شود. درعین حال غذاى مورد نیاز هم باید در اختیارشان قرار گیرد تا بزرگ شوند.این پرنده در معرض خطر انقراض نیست ولى جمعیتش کم است چون نسبت به تغییرات محیطى به ویژه آلودگى ها حساس است. این مساله در مورد سایر پرندگان شکارى نیز صدق مى کند، بنابراین شاخص آلودگى ها محسوب مى شوند. در گذشته عقاب طلایى ابزارى براى شکار پستانداران بوده است. آنها را طورى تربیت مى کردند که با منقار چشم پستاندارانى مانند آهو، کل، بز، قوچ و میش و... را کور کنند. در نتیجه این حیوانات از صخره ها پایین افتاده و توسط شکارچیان، شکار مى شدند. اما در حال حاضر چنین آموزش هایى انجام نمى شود. زیستگاه : کوهسارهای کم گیاه و خشک و گاهی جنگل‌های کوهستانی ، صخره‌های ساحلی و دشت‌ها . روی لبه پرتگاه‌ها و گاهی روی درخت اشیانه می سازد .! پراکندگی : عقاب طلایی از جمله پرندگان بومی ایران و در گذشته نچندان دور از پراکندگی فراوانی برخوردار بوده است و اما در حال حاضر اطلاعات موجود پیرامون این پرنده باشکوه ایرانی بسیار محدود است .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: